FİRAK (şiir)
Facebook Twitter Pinterest LinkedIn FİRAK Hülya tatlı bir andır, içimde sevda tomurcukları açar Süzülür dibine selvi ağaçlarının, zambakların sevgi kokar Dağlarda duman duman tütüyor sıla, […]
FİRAK
Hülya tatlı bir andır, içimde sevda tomurcukları açar
Süzülür dibine selvi ağaçlarının, zambakların sevgi kokar
Dağlarda duman duman tütüyor sıla, özlemde kanat çırpar umutlar
Güvercin gibi konar, serzenişler savurur garibin omuzlarına.
Pembe uçurtmalar yolladığından beri, sarardı tiryaki menekşeler
Baharın koynundan koparıp , ipek bir mendile saklıyorum
Sevgi turnaları yakalıyorum, gönül bahçemde dans ediyor çiçekler
Herkes gidiyor, ben kalıyorum, yaşıyor yüreğim ıstırap dolu geceler
Hicranla mızrakları kıran, saçları darmadağın bir aşk rüzgarıydı
Bitişik bir hicran, sultanları bile yalnız bırakan cilvekar yalnızlık
Bin tepede bayrağı dalgalanır, aşkın güzelliğiyle ışıldayan gönlümde
Hülyanın gizemli bahçesinde, kaybolan bir rüya gibi düşümde.
Kum yaldızlı giysiler içinde meşhur güzel, ay öper eğilerek çölü
Ufukların delisi, soluk bir deniz gibidir, bir sayeban yürür altında
Özgürlüğe giden tutsaklar gibi, sevgiyle dolu bir aşkla oldum ölü
Varlığı bestenigar, yokluğu deniz gibi, gönülüm safkan bir vefa atlasında.
Asil fırtınalarda kaybolur bir iz gibi, çölde aşk suretinde bir ahu peydahlanır
Gönlüm, saf sevgisiyle şahlanır, sahura yıldızı gibi göklerde uçarım
Herşey gidiyor, ben kalıyorum, hasrete pıranga düşer aşkım düşlerde saklanır
Firakın acı kabusunda geziniyorum, gönül hikayem hasretle burada sonlanır