admin

firak şiir aşk

GERÇEK SEVGİ EYLEM İSTER

Facebook Twitter Pinterest LinkedIn GERÇEK SEVGİ Sevgi Eylem İster     “Bebeğimi görebilir miyim” dedi yeni anne. Kucağına yumuşak bir bohça verildi ve mutlu anne, bebeğinin […]

GERÇEK
SEVGİ

Sevgi Eylem İster

    “Bebeğimi görebilir miyim” dedi yeni anne. Kucağına yumuşak bir bohça verildi ve mutlu
anne, bebeğinin minik yüzünü görmek için kundağı açtı ve şaşkınlıktan adeta
nutku tutuldu! Anne ve bebeğini seyreden doktor hızla arkasını döndü ve camdan
bakmaya başladı. Bebeğin kulakları yoktu… Muayenelerde, bebeğin duyma
yetisinin etkilenmediği, sadece görünüşü bozan bir kulak yoksunluğu olduğu
anlaşıldı.

Aradan yıllar geçti, çocuk büyüdü ve okula başladı. Bir gün
okul dönüşü eve koşarak geldi ve kendisini annesinin kollarına attı.
Hıçkırıyordu. Bu onun yaşadığı ilk büyük hayal kırıklığıydı; ağlayarak

“Büyük bir çocuk bana ucube dedi.”

Küçük çocuk bu kadersizliğiyle büyüdü. Arkadaşları tarafından
seviliyordu ve oldukça da başarılı bir öğrenciydi. Sınıf başkanı bile
olabilirdi; eğer insanların arasına karışmış olsaydı. Annesi, her zaman ona
“Genç insanların arasına karışmalısın” diyordu, ancak aynı zamana yüreğinde
derin bir acıma ve şefkat hissediyordu.

Delikanlının babası, aile doktoruyla oğlunun sorunu ile
ilgili görüştü;

“Hiçbir şey yapılamaz mı?”

diye sordu. Doktor

“Eğer bir çift kulak bulunabilirse, organ nakli yapılabilir”

dedi. Böylece genç bir adam için kulaklarını feda edecek
birisi aranmaya başlandı. İki yıl geçti. Bir gün babası

“Hastaneye gidiyorsun oğlum, annen ve ben, sana kulaklarını
verecek birini bulduk ancak unutma bu bir sır”

dedi. Operasyon çok başarılı geçti ve adeta yeni bir insan
yaratıldı.

Yeni görünümüyle psikolojisi de düzelen genç, okulda ve
sosyal hayatında büyük başarılar elde etti. Daha sonra evlendi ve diplomat
oldu.

Yıllar geçmişti, bir gün babasına gidip sordu:

“Bilmek zorundayım, bana bu kadar iyilik yapan kişi kim? Ben
o insan için hiçbir şey yapamadım”

“Bir şey yapabileceğini sanmıyorum” dedi babası, “fakat
anlaşma kesin, şu anda öğrenemezsin, henüz değil..” Bu derin sır yıllar boyunca
gizlendi.

Ancak bir gün açığa çıkma zamanı geldi. Hayatının en karanlık
günlerinden birinde, annesinin cenazesi başında babasıyla birlikte bekliyordu.
Babası yavaşça annesinin başına elini uzattı; kızıl kahverengi saçlarını eliyle
geriye doğru itti; annesinin kulakları yoktu.

“Annen hiçbir zaman saçını kestirmek zorunda kalmadığı için
çok mutlu oldu” diye fısıldadı babası”. Ve hiç kimse, annenin daha az güzel
olduğunu düşünmedi değil mi?

Gerçek güzellik fiziksel görünüşe bağlı değildir, ancak
kalptedir! Gerçek mutluluk gördüğün şeyde değil, asıl görünmeyen yerdedir.
Gerçek sevgi, yapıldığı bilinen şeyde değil, yapıldığı halde bilinmeyen
şeydedir!”

Yaşam iki nefes arasındaki zamandır, anların toplamından
oluşan. Yaşamın bekçisidir sevgi. Yaşam yolculuğunda, an be an eşlik eder.
Nerede, ne kadar, nasıl alındığı değişse de, değişmeyen şu ki; altın
değerindedir sevgi; usta bir sarraf işi.

Allahı seviyorum deyip te sevgisini namazla göstermeyen kişinin
söylemleri gibi, sahte kelimelerin sahte insanları oluveriyor sonra insan.

Tam da bu yüzden seviyorum demektense onun için bu gün ne
yaptın sorusunun cevabına gizlenmiştir olmuştur gerçek sevgi.