HİCRAN (Şiir)
Facebook Twitter Pinterest LinkedIn HİCRAN Hindibalara dokunuyorum, bakışlarım meftun Bir meleğin kanadında uyanmak, uykularım yorgun Viran köprüler kurulmuş, bucaksız kalbine Tek şarkı ben olaydım, narçiçeği […]
HİCRAN
Hindibalara dokunuyorum, bakışlarım meftun
Bir meleğin kanadında uyanmak, uykularım yorgun
Viran köprüler kurulmuş, bucaksız kalbine
Tek şarkı ben olaydım, narçiçeği düşen gönlüne
—
Şu isyankâr bulutlar, Yağmura hasret her gün
Semaya bakınca görüyorum kendimi sürgün
Sana varmayan her damla, düşse tene ne yazar
Sensiz aldığım her nefes bana mahzen, bana mezar
—
Yeminler suçlu, sözler hapis köhne dile
Hangi yalnızlık dayanır bu sürgün ile
Mahrum bir çocuk gibi ağıt biriktiririm
Dokunsan, çağlayacak gözlerim, gonca güle
—
Neden gülmüyorsun, dudakların karanlık
Bana biriktirdiğin kara heykelleri hadi yık
Damıt mutluluğu gözlerinde biriksin
Bir damlasına bile dünyalar olamaz layık
—
Gülümse, güneş olsun kalp evimin kışları
Buz bahçesinde, cananın gülleri soluyor
Damlatırken yüzüne Savrulan gözyaşları
Sende elmas tanesi, bende zehir oluyor