NEREDESİN (şiir)
Facebook Twitter Pinterest LinkedIn NEREDESİN Aklıma düştükçe sensiz geçen siyah tenli zaman Göğün kapısında ağlayan melekler şahittir her an Sinem de her mevsim kış yaşamışım […]
NEREDESİN
Aklıma düştükçe sensiz geçen siyah tenli zaman
Göğün kapısında ağlayan melekler şahittir her an
Sinem de her mevsim kış yaşamışım sensiz
Ateşten gül dirilttin, Gönlümde çöl kaplı umman
—
Hani benim buğulu hayallerim, nerede yitirdiğim sen
Bir sahraya mahpus edildim, renkler kapkara mahzen
Bulmak için çabalarken, pembe rüyaların ufkundayım
Kâinat sende dürülmüş, meğer sendeymiş tüm desen
—
Karanlığın fotoğrafları çevrelemiş hayal ufkumu
Ne seni seçebiliyorum, nede o güneş bakan coşkunu
Her köşemde bir isyan, kırık penceremde umutlar
Bu yüzden mi gül açmıyorsun, yağmur bıraksa da bulutlar
—
Göğsümü açtım yakamoz gülümsemelerin mefkut
Ay kıskanmış gölgeni dalgalar bile buldu sukut
Sahilinde hindibalar bekler bir bakışın için
Bir nazarınla kerpiç altın olur kömür yakut