VUSLAT (Şiir)
Facebook Twitter Pinterest LinkedIn VUSLAT Uçun kuşlar, avuçlarım deniz mavisi Bu rüzgâr kime meftun kimin delisi Haber salın hindibama vuslat yakın mı Yoksa rüyalarda mı […]
VUSLAT
Uçun kuşlar, avuçlarım deniz mavisi
Bu rüzgâr kime meftun kimin delisi
Haber salın hindibama vuslat yakın mı
Yoksa rüyalarda mı sürecek bu külkedisi
—
Yol uzun, mesafe ırak, umutlarımsa azık
Keşkeler kamçılıyor, dünlerim hepten yazık
Esiyorum sana, rüzgarla asıl kavgam
Eflatun hayallerimde vuslatım, aşkınsa rızık
—
Dokunamıyorum ellerin uzak, yüzünde perde
Gönlümde bırakıyorsun bakışlarının her izini
Kalbim yalnızlığa koşarken, düşüyor biçare derde
Batırılmış gemiler gibi dipteyim, bıraktığın yerde
—
Ne taşlar engeller vuslatı, nede yollar
Dar ağacıma ölülerden uzanıyor kollar
Bir gezgin edası heybemde umut ve ölüm
Ulaşmazsa yol sana cenazemde saf saf kullar